ماده 1 ـ انتخابات مجلس شوراي اسلامي بر طبق مقررات اين قانون انجام مي گيرد و دولت موظف است در برگزاري انتخابات ترتيبي اتخاذ نمايد كه پيش از پايان دوره قبل ، انتخابات را برگزار نمايد به طوري كه كشور در هيچ زمان بدون مجلس نباشد .
تبصره ـ مقصود از كلمه ” مجلس ” در اين قانون ، مجلس شوراي اسلامي ميباشد .
ماده 2 ـ عده نمايندگان مجلس شوراي اسلامي دويست و نود نفر مي باشد و افزايش تعداد آن براساس اصل شصت و چهارم (64) قانون اساسي خواهد بود .
تبصره ـ از تعداد كل نمايندگان پنج نفر به ترتيب ذيل مربوط به اقليتهاي ديني مي باشد :
زرتشتيان و كليميان هر كدام يك نماينده ، مسيحيان آشوري و كلداني مجموعاً يك نماينده و مسيحيان ارمني جنوب و شمال هر كدام يك نماينده .
ماده 3 ـ نظارت بر انتخابات مجلس شوراي اسلامي به عهده شوراي نگهبان مي باشد . اين نظارت استصوابي و عام و در تمام مراحل در كليه امور مربوط به انتخابات جاري است .
ماده 4 ـ در صورتي كه بيش از يك سال به پايان دوره مجلس باقي باشد انتخابات مياندوره اي در حوزه هاي فاقد نماينده انجام خواهد شد . چنانچه تعداد نمايندگان مجلس كمتر از چهار پنجم مجموع نمايندگان گردد و شش ماه به پايان دوره مجلس باقي باشد انتخابات مياندوره اي برگزار خواهد شد .
ماده 5 ـ سرپرستان وزارت كشور ، استانداري ، فرمانداري و بخشداري در اجراي اين قانون به جاي وزير كشور ، استاندار ، فرماندار و بخشدار خواهند بود .
ماده 6 ـ سنوات نمايندگي مستخدمين رسمي دولت اعم از لشكري و كشوري و سازمانها و شركتها و مؤسسـات دولتـي و وابـسته بـه دولـت ، نهادهاي عمومي و شهرداريها پس از انتخاب شدن و صدور اعتبار نامه با اعطاي گروه و افزايش سنواتي مربوطه جزو سنوات خدمتي آنان محسوب خواهد شد و در دوران نمايندگي فـقط حقـوق نـماينـدگي را دريافت خواهند كرد .
تبصره ـ سالهاي دوره نمايندگي مجلس جزء سنوات خدمت آن تعداد از نمايندگاني هم كه در طـول دوره نـماينـدگي و يـا پـس از آن به استخدام دستگاههاي دولتي و وابسته به دولت در مي آيند محسوب مي گردد.